Apostel Paulus: twee keer een totale verandering

De apostel Paulus is waarschijnlijk een van de bekendste personen uit de Bijbel. De brieven die hij duizenden jaren geleden schreef zijn nu nog steeds belangrijk voor ons. Ze geven ons leven en begrip, onderricht en hoop. Paulus’ bekering is een stralend voorbeeld voor elke christen.

De apostel Paulus zegt over zichzelf dat hij van het volk van Israël was, van de stam Benjamin, een farizeeër die was opgeleid aan de voeten van Gamaliël, die een van de bekendste rabbi’s  in de geschiedenis was. Hij zou niet meer redenen kunnen aanvoeren om vertrouwen te hebben in zijn rechtvaardigheid. En in zijn misplaatste ijver voor God vervolgde hij de eerste gemeente, die hij als gevaarlijke ketters beschouwde. Hij arresteerde hen en zette hen gevangen en was zelfs aanwezig bij de steniging van Stephanus. In Handelingen 9:1 wordt hij beschreven als ‘dreiging en moord blazende’ tegen de discipelen, vanwege hun ‘zonde’ om in Jezus Christus te geloven.

Je zou denken dat iemand die zulke sterke meningen heeft, zo diep geworteld is in een bepaalde levenswijze, zo volledig toegewijd aan en overtuigd van zijn zaak, onbereikbaar zou zijn. Maar God had een ander plan voor Paulus.

Terwijl Paulus* in zijn ijver tegen de christenen op weg ging naar Damascus, had hij een diepgaande ervaring. Jezus Zelf verscheen aan hem als een licht uit de hemel en dat dwong Paulus op zijn knieën. Deze persoonlijke ervaring van Jezus Christus zorgde voor een 100% bekering voor Paulus. Op dat moment geloofde hij en veranderde hij van vervolger in discipel. Er staat dat hij na deze ervaring onmiddellijk begon met het prediken van Christus! Er was geen aarzeling, geen menselijk redeneren, of een zich afvragen of wat hij aan het doen was wel goed was. Hij had Christus ervaren en had een volledig nieuwe focus in het leven. Zijn missie was nu om de naam van Jezus aan de heidenen te verkondigen, zowel aan koningen als aan de kinderen van Israël. (Handelingen 9)

De weg naar Damascus was nog maar het begin

Hoewel hij wedergeboren was, met een nieuw hart, een nieuwe instelling en een nieuw leven, veranderde de bekering van Paulus niet wie hij van nature was. Maar nu had hij Christus ontmoet en het verlangen van zijn hele hart was hem persoonlijk te leren kennen – Christus was alles voor hem geworden! Zijn krachtige getuigenis was: "Want het leven is mij Christus, en het sterven gewin." Filippenzen 1:21.

Dit verlangen naar Christus dreef hem tot diepe ootmoed, omdat hij zag dat alles wat hij van nature had, zijn verlangen niet kon vervullen. Deze man die zo sterk was in zichzelf, zo ‘rechtvaardig', zei: “Maar alles wat mij winst was, heb ik om Christus’ wil schade geacht. Voorzeker, ik acht zelfs alles schade, omdat de kennis van Christus Jezus, mijn Here, dat alles te boven gaat. Om zijnentwil heb ik dit alles prijsgegeven en houd het voor vuilnis, opdat ik Christus moge winnen.” Filippenzen 3: 7-8.

De apostel Paulus zag zichzelf niet langer als een belangrijk persoon, maar als iemand die totaal veranderd moest worden. Vanwege deze grote ootmoed kon God nu beginnen aan het werk van vernieuwing in zijn innerlijke mens – zodat hij kon worden gevormd naar het beeld van zijn Zoon (Romeinen 8:29). God openbaarde hem de weg van het kruis – de weg om Jezus te volgen in het leven dat Hij leefde, zodat hij Christus persoonlijk kon leren kennen. Hij zegt verder: "opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden, doordat ik aan zijn dood gelijkvormig word." Filippenzen 3:10.

Zoals vanaf het allereerste begin, aarzelde Paulus niet en probeerde hij niet om een uitweg te vinden. Het Nieuwe Testament is vervuld van de Geest waarin hij leefde – de Geest van het overwinnen van de zonde in het vlees, zodat het leven van Christus zijn leven zou worden. (2 Korinthiërs 4:10)

Hij getuigt hiervan wanneer hij zegt: “Niet, dat ik het reeds zou verkregen hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, omdat ík ook door Christus Jezus gegrepen ben. Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus." Filippenzen 3: 12-14.

Openbaring van God

Dus Paulus heeft twee totale veranderingen in zijn leven meegemaakt! De eerste was bij zijn bekering, toen zijn hart was veranderd. Hij beschreef dit als het afleggen van de "oude mens" en het aandoen van de "nieuwe mens" – de handeling van een moment, een daad van geloof. Maar de tweede grote verandering was een langer proces; het proces van heiliging. Hij nam dagelijks zijn kruis op om Jezus te volgen.

God kon hem krachtige openbaringen geven. Zijn geloofsgehoorzaamheid om het leven te leven dat God aan hem geopenbaarde, leidde ertoe dat hij volledig veranderde. Door zijn ootmoed en ijver heeft God de brieven die hij schreef als het Woord van God kunnen gebruiken; om de geheimen van godsvrucht te onderrichten en te openbaren aan vele generaties van discipelen!

Lees meer over wat het betekent om je kruis op te nemen: De boodschap van het kruis

 Aan het eind van zijn leven kon Paulus zeggen:

“Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden; voorts ligt voor mij gereed de krans der rechtvaardigheid, welke te dien dage de Here, de rechtvaardige rechter, mij zal geven, doch niet alleen mij, maar ook allen, die zijn verschijning hebben liefgehad.” 2 Timotheüs 4:7-8. Hij bereikte het einde van zijn geloof – de zaligheid van zijn ziel. (1 Petrus 1:9).

De krachtige getuigenissen van Paulus

En het beste van dit evangelie van totale verandering dat Paulus predikte door zijn brieven, maar vooral met zijn leven, is dat het mogelijk is voor jou en mij! Laten we deze aansporingen van de apostel Paulus geloven en praktiseren en zijn standvastige voorbeeld volgen:

“Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven”. Galaten 2:20.

“En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene”. Romeinen 12:2.

“En wij allen, die met een aangezicht, waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door de Here, die Geest is.” 2 Korinthiërs 3:18.

Kun je je voorstellen dat de man die deze woorden schreef dezelfde man was die op weg naar Damascus begon met een ‘superieure' houding, die gelovigen vervolgde en helemaal op het verkeerde spoor zat! Niemand van ons kan zijn achtergrond gebruiken als excuus. Dank God voor het voorbeeld dat Paulus voor ons werd en voor alles wat hij deed zodat we het evangelie kunnen horen en verlost kunnen worden! Aan het einde van ons leven zullen ook wij kunnen zeggen: "Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop beëindigd, ik heb het geloof bewaard", als we doorgaan zoals Paulus deed, zodat we dat kunnen grijpen waartoe Christus ons verworven heeft!

*In de eerste hoofdstukken van Handelingen, wordt de apostel Paulus genoemd als Saulus. Om het eenvoudig te houden noemen we hem in het hele artikel Paulus.