Zonde begint in het klein

Het kan heel makkelijk zijn om zonde bij andere mensen de veroordelen. Als een man die al twintig jaar getrouwd is vreemdgaat, of als een vrouw haar kind mishandelt, dan is het makkelijk om je af te vragen wat iemand ertoe brengt om zich zo te gedragen. “Wat is er mis met hen?” denken we dan. Overspel en mishandeling zijn duidelijke zonden die veel levens ruïneren. Wat veel mensen echter niet realiseren is dat de wortel van deze dingen, het begin hiervan, in iedereen van ons zit.

In Psalm 143:2 staat, “Want niemand die leeft, is voor U rechtvaardig.” Dat staat ook in 1 Johannes 1:8, “Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf.” We moeten begrijpen dat we allemaal zonde in ons hebben, dat wil zeggen, de neiging om slechte dingen te doen.

“Het is duidelijk, wat de werken van het vlees zijn: hoererij, onreinheid, losbandigheid, …, twist, afgunst, uitbarstingen van toorn, zelfzucht, ….” Galaten 5:19-20

Een neiging tot zonde

We hebben allemaal een neiging tot het kwade in ons. Het is een deel van ons als mens. Het is heel natuurlijk om jaloers of boos te zijn, of een man of vrouw te begeren. En wanneer we toegeven aan deze natuurlijke neigingen, zeggen we eigenlijk dat het oké is om te zondigen en wordt het openbaar in ons lichaam. We kunnen zo ver gaan dat we onszelf voor de gek houden door met menselijke redeneringen de zonde proberen goed te praten. “Het is zo klein dat het niet uitmaakt” of  “het voelt helemaal niet zo slecht.” Maar als de tijd verstrijkt, en we die zonde niet in de kiem smoren vanaf het eerste moment dat we ons bewust worden van de verzoeking, raken we verstrikt in die lusten, boosheid, jaloezie, twisten etc. Wat begon als “het is maar iets kleins, dat is toch niet zo erg,” wordt dan een affaire, een levenslange wrok, een geval van mishandeling, of een verslaving. Net als Jezus moeten we deze zonden veroordelen op het moment dat ze zich aandienen, zonder redenaties of misleiding van Satan een kans te geven ons af te laten afwijken van wat geschreven staat in Gods Woord. Dan krijgen de verzoekingen nooit de kans om openbaar te worden in ons lichaam en in onze levens.

Want dat is niet de bedoeling voor ons!
“Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen.” Romeinen 6:12.

Paulus schrijft heel duidelijk dat wanneer we toegeven aan de zonde, we slaven worden van de zonde. Maar om vrij te komen van deze slavernij moeten we eerst de zonde haten. We moeten dezelfde houding hebben als David. “Zou ik niet haten, Here, wie U haten, niet verafschuwen wie tegen U opstaan? Ik haat hen met een volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.” Psalm 139:21-22. Dat is natuurlijk niet makkelijk, de zonde is namelijk menselijk, het is een deel van ons. Dat is ook de reden dat zoveel mensen niet vrij komen van overspel, twist en uitbarstingen van toorn; ze zijn zo’n normaal onderdeel van ons als mens, dat we ze niet van nature kunnen haten.

Goddelijk worden

Maar het is niet bedoeling dat we onze natuur houden en menselijk blijven, onze roeping is om goddelijk te worden. “… opdat gij daardoor deel zoudt hebben aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf, dat door de begeerte in de wereld heerst.” 2 Petrus 1:4. Wanneer we de zonde in ons eigen leven ontdekken, kunnen we God bidden om hulp om het te haten. Een haat te hebben tegen de zonde die we in onszelf zien is de eerste stap op de weg om vrij te worden. Dan moeten we bidden om geloof om te strijden tegen de zonde die we haten, zodat die geen macht kan uitoefenen over ons leven, en over dat van de mensen om ons heen. We worden minder ‘menselijk’ en meer zoals Jezus. In plaats van ongelukkig te worden, en ons leven en dat van de mensen om ons heen te vernielen, kunnen we een zegening worden in de tijd die we hier op aarde zijn.

“Maar het pad der rechtvaardigen is als een glanzend morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag.” Spreuken 4:18