Wil je gelukkig zijn?

Dit is een vraag die misschien niet zo moeilijk is om te beantwoorden. Maar hoe word je eigenlijk gelukkig? Hoe bereik je volle tevredenheid, vrede en blijdschap in het leven? Is dat eigenlijk wel mogelijk?

Op een avond kwam mij een geschiedenis in gedachten die ik een tijdje geleden hoorde. Het ging over een bejaarde, zwakke man die samen met een jongere man een wandeling maakte. De bejaarde man richtte zich tot de jongere en zei stralend: “Ik ben zo gelukkig! En weet je waarom? Omdat ik niets meer wil!” De bejaarde man had gedurende zijn leven zijn eigen egoïstische wil losgelaten ten gunste van de goede wil van God. En dat was het wat hem zo gelukkig had gemaakt.

De volgende dag zat ik in de auto met een collega, en het gesprek kwam op een TV-programma dat ons allebei geschokt had. Het ging over jonge mensen die bijna onuitvoerbare eisen hadden aan hun partners, maar ook aan het leven zelf hoe dat zich voor hen zou moeten ontwikkelen. Het ging over een  glamoureus leven met mooie huizen, charmant uiterlijk en duur eten. Het ergste was dat deze jonge mensen er van overtuigd waren dat ze alleen gelukkig zouden zijn als aan hun eisen voldaan zou zijn. Maar is dat waar?

Ik dacht aan de woorden van de vorige avond; zo helder waren ze, en met zo’n eenvoud uitgesproken. De uitspraak van de bejaarde man spreekt van een begrip dat veel verder gaat dan wat men gewoonlijk in verband brengt met geluk. Het is een geluk dat onafhankelijk is van uiterlijke situaties. Namelijk het geluk dat men krijgt door zijn eigen wil op te geven.

Ik dacht: is het echt zo eenvoudig? Is het werkelijk waar dat men gelukkig kan worden als men zijn eigen wil opgeeft?

Een voorbeeld van gelukkig leven

In Hebreeën 1:9 staat: “Gerechtigheid hebt Gij liefgehad en ongerechtigheid hebt Gij gehaat; daarom heeft U, o God, uw God met vreugdeolie gezalfd boven uw deelgenoten.”

Dit vers beschrijft de mentaliteit van Jezus terwijl Hij op aarde leefde. Hij werd gezalfd met vreugdeolie, meer dan zijn metgezellen. Hij was dus gelukkiger dan andere mensen die toen leefden. Maar wat voor gerechtigheid had Hij lief, en hoe zit het met deze ongerechtigheid?

Jezus zegt zelf: “Want Ik ben van de hemel nedergedaald, niet om mijn wil te doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft.” (Joh. 6:38). Hij had Gods wil lief, en leefde om die te doen. De ongerechtigheid, die Hij haatte, was zijn eigen wil – zijn menselijke neigingen die het tegenovergestelde wilden van wat God wilde.

We zien bijvoorbeeld in Mattheus 26:39-44 hoe Jezus streed in gebed dat zijn eigen wil geen macht zou krijgen. Zo streed Jezus elke dag van zijn leven als hij merkte dat irritatie, bezorgdheid of ongeduld hem wilde neerdrukken. Hij had Gods wil lief: dat Hij geduldig zou lijden, mensen verdragen, zegenen en goed doen.

Jezus wilde dus, net als de bejaarde man, niets voor zichzelf. Ieder dag dat Hij op aarde was stelde Hij zichzelf beschikbaar om de wil van zijn hemelse Vader te doen, en gelijktijdig om nee te zeggen tegen alles wat buiten deze wil lag.

Geloof ik dat het de moeite waard is om het leven van Jezus na te volgen, dan moet ik ook, net als Hij, mijn eigen menselijke wil opgeven!

Mijn wil opgeven = gelukkig worden?

Als mens hebben we een enorme eigenwil die zich al laat gelden als we nog een klein kind zijn. We hebben gedachten over onze rechten, hoe we behandeld willen worden, hoe we er uit moeten zien, wat we moeten kunnen en hoe we iets willen hebben. Als mijn plannen door één of andere oorzaak mislukken, of als iemand mij en mijn wil trotseert, dan wordt mijn geluk op de proef gesteld. Het zijn deze situaties waar alle mensen min of meer aan worden blootgesteld en de menselijke wil wil ons neerdrukken in bezorgdheid, bitterheid of het gevoel dat we onrechtvaardig behandeld zijn.

Hoe kan ik het geluk bewaren en de vrede en de blijdschap in zulke situaties?

Ja, heel eenvoudig door mijn eigen wil op te geven en op God te vertrouwen, zoals Jezus ook deed toen Hij op aarde was. De zondige wil van de mens zal altijd tegen Gods wil ingaan: “Onze eigen wil staat vijandig tegenover God.” (Romeinen 8:7 NBV) Die wil drijft ons steeds verder weg van de Heiland die juist zijn eigen wil overboord gooide.

Kies ik er voor om in de situaties van het leven JA te zeggen tegen mijn eigen wil (en daarmee nee tegen Gods wil) blijft er uiteindelijk leegte over. Ik kom in een ongelukkige en eenzame positie; alleen met al mijn eisen en weg van God en zijn volkomen leiding.

Als ik gelukkig wil zijn  moet ik dus mijn hele leven in Gods handen leggen en vertrouwen op mijn hemelse Vader. Dan zal het woord uit Mattheus 6:33 in vervulling gaan: “Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden.”  Dan word ik pas echt gelukkig!

Moge velen de weg vinden tot een gelukkig leven door dit eenvoudige recept: “Ik zelf wil niets.”