Wat is het tegenovergestelde van vreugde?

De meeste mensen zullen op deze vraag antwoorden dat verdriet het tegenovergestelde van vreugde is. Maar klopt dat wel?

Als we de Bijbel openslaan bij 1 Petrus 1:6, lezen we het volgende:
“Verheugt u daarin, ook al wordt gij thans, indien het moet zijn, voor korte tijd door allerlei verzoekingen bedroefd.”
Hier zien we dat verdriet en vreugde probleemloos tegelijkertijd bij een mens aanwezig kunnen zijn. Het verdriet op zich hoeft de vreugde niet te bederven.

Maar er zijn twee dingen die niet tegelijkertijd bij een mens aanwezig kunnen zijn, en dat zijn vreugde en zonde. Direct wanneer de zonde binnenkomt en macht krijgt in de geest van een mens, verdwijnt de vreugde. Als ik de vreugde weer terug wil hebben, moet de zonde er uit. Er moet een reiniging plaatsvinden. Eerst van de zonde als schuld, daarna van de zonde als iets dat macht over mij heeft.

Dit wordt bevestigd door een tekst in Spreuken 28:13: “Wie zijn overtredingen (zonde) bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar wie ze belijdt en nalaat, die vindt ontferming.”

Het tegenovergestelde van vreugde is dus niet – zoals de meeste mensen denken – verdriet, maar zonde!

Zonde: een leven voor mijzelf

Het woord ‘zonde’ verbinden de meeste mensen met grove zaken zoals haat, moord, diefstal en zedeloosheid. Maar niet alleen deze zaken worden door de Bijbel zonde genoemd. De Bijbel spreekt over zonde en het leven voor jezelf.
“Indien iemand achter Mij wil komen,” zegt Jezus in Mattheüs 16:24, “die verloochene zichzelf en neme zijn kruis op en volge Mij.”

Over Christus staat er in 2 Kor. 5:15 dat hij voor allen gestorven is, opdat zij die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor hen gestorven is en opgewekt.
Hier hebben we de kern van het begrip ‘zonde’. Dat is een leven waar ikzelf in het middelpunt sta. Alles draait om mij en het mijne; hoe ik eruit zie, wat voor indruk ik maak op anderen, enz. En als ik een ‘goede daad’ doe, ben ik er mee bezig hoe dit door mijn omgeving wordt ontvangen.

Alle zonde, alle zondige lasten en neigingen hebben hierin hun oorsprong: een leven voor mijzelf. Van dit zware slavenleven heeft Jezus ons mensen vrijgekocht. Wij krijgen nu een nieuw centrum in ons leven: Christus. Nu draait alles om Hem, wat Hij van plan is, Zijn wil. In Christus zijn wij geschapen tot goede werken, die God tevoren voor ons bereid had. Ef. 2:10. In deze werken ligt de zin van het leven en mijn geluk bewaart als in een schatkist. Het brengt mij tot vreugde en een vrede die niets of niemand mij kan afnemen.

Antwoord op de raadsels van het leven

Hoe meer ik word gereinigd van zonde en van het leven voor mij zelf, hoe dieper en onwankelbaarder mijn levensvreugde wordt. Er staat over Jezus geschreven dat Hij gerechtigheid had liefgehad, en ongerechtigheid had gehaat. Daarom heeft U, o God, uw God met vreugdeolie gezalfd boven uw deelgenoten. Hebr. 1:9. De innerlijke scherpe scheiding in mijn persoonlijke keuzes tussen recht en onrecht zorgen voor deze onwankelbare levensvreugde.

Maar dan is dit het antwoord op het vraagstuk van het leven, zeg je nu? Dat is het precies. Hier ligt de sleutel tot het antwoord op alle raadsels van het leven. Stel je voor dat ik in deze ‘boze’ wereld kan leven met een diepe en onwankelbare vrede, die er voor zorgt dat ik 100% tevreden en gelukkig kan zijn met mijn levenssituatie, met mijn medemensen en wat mij ook te wachten staat, omdat ik het geheimenis van het geloof bewaar in een rein geweten! 1 Tim. 3:9. Niet zo vreemd dus, dat het evangelie de blijde boodschap wordt genoemd! Hebr. 4:2.