Vasthouden aan Gods Woord op het randje van de dood

Hermen had nauwelijks nog het besef dat hij leefde, zo ziek was hij toen hij dit voorjaar in isolatie op de longafdeling lag. De sfeer op de afdeling was beangstigend; patiënten raakten in paniek door het grillige en onvoorspelbare verloop van de ziekte. In die moeilijke dagen en lange, slapeloze nachten klampte Hermen zich vast aan teksten uit Gods Woord die in zijn gedachten kwamen.

“Vandaag hebben mijn vrouw en ik samen een eind gefietst om weer wat conditie op te bouwen,” zegt Hermen enthousiast als we elkaar begroeten in een videogesprek. Zijn stem klinkt opgewekt, en het is moeilijk voor te stellen dat hij een paar weken geleden nog op het randje van de dood balanceerde. “Gods genade is de rode draad in mijn leven,” vertelt Hermen. “Alles heb ik aan Hem te danken.”

”God bleef aan mijn hart kloppen”

Hermen groeide met zijn zes zussen op in een gezin waarin het christelijke geloof een centrale plek had. Aan zijn kindertijd heeft hij fijne herinneringen. Hermen herinnert zich nog goed hoe levendig en enthousiast zijn vader de Bijbelse verhalen aan hen vertelde. Maar in de puberjaren koos Hermen zijn eigen weg en het geloof uit zijn kindertijd verdween naar de achtergrond.

“Dat God aan mijn hart bleef kloppen, is alléén genade,” zegt Hermen met nadruk. Achttien jaar was hij, toen hij met een vriend op vakantie ging naar Zuid-Frankrijk. Hij had zich er veel van voorgesteld, maar gedesillusioneerd reisde Hermen naar huis. “Vanaf dat moment begon Gods Geest krachtig tot mij te spreken, het was alsof God me bij mijn nekvel greep en zei: ‘Hermen, wat wil je nou eigenlijk met je leven? Ik wil jou een heel andere weg laten zien!’ Door Gods genade mocht ik me toen bekeren. Ik ben ervan overtuigd dat ik die wending in mijn leven ook te danken heb aan het gebed van mijn ouders.”

Verlangen naar een oprecht leven als christen

De pasbekeerde Hermen voelde een enorme behoefte om zich te verdiepen in de Bijbel. Hij verlangde naar een eerlijk en oprecht leven als christen waarover hij las in de Bijbel. Meerdere keren per week hield Hermen met enkele vrienden een bidstond, vaak in het bos, en ze baden om vervuld te mogen worden met de Heilige Geest. “Ik las in Johannes 3:8 dat wie door de Heilige Geest gedreven wordt, beweeglijk is als de wind, en dat was precies zoals ik graag wilde leven! Als mens kunnen we zo bekrompen zijn, en ons druk maken over nutteloze patronen en uiterlijkheden. Maar als we geïnspireerd worden door Gods Geest, dan worden we puur en ongecompliceerd en leren we om flexibel te zijn. Dan kan God ons gebruiken om tot eer van Zijn naam te leven.”

De blijdschap over het evangelie delen

Zijn blijdschap over de Bijbelse boodschap wilde hij graag delen met anderen. “Ik houd van de mensen, en ik gunde anderen ook het geluk dat ik zelf door het evangelie had gevonden. Het evangelie kan mensen bevrijden en hoop en licht geven! Het evangelie, de blijde boodschap, uitdragen ligt heel dichtbij: gewoon thuis en bij de mensen die dichtbij je staan.”

Maar de liefde voor de mensen bracht Hermen ook over de landsgrenzen. Zijn eerste reizen gingen naar Oost-Europa, later ook naar andere werelddelen zoals Zuid-Amerika en Azië. “Als je contact hebt gekregen met mensen die verlangen naar innerlijke vrede en bevrijding, dan voel je je gedrongen om ze opnieuw op te zoeken om ze te versterken,” verklaart Hermen zijn vele reizen. Hij raakt ontroerd als hij vertelt over de vrienden die hij daardoor wereldwijd heeft gekregen, over hun standvastige geloof óók in de jaren waarin communicatie nog heel moeilijk was door de primitieve omstandigheden waarin zij leefden.

Besmet met het coronavirus

Dit voorjaar werd Hermen ziek. Eerst wat grieperig, maar al snel verergerden de klachten: brandende spierpijn, koorts en toenemende benauwdheid. Uiteindelijk moest de ambulance eraan te pas komen, en onderweg naar het ziekenhuis werd hij direct aan de beademing gelegd. Wat hij zelf al vermoedde bleek ook duidelijk uit de test in het ziekenhuis: hij was besmet met het coronavirus.

Al snel ging Hermen hard achteruit. De maximale zuurstoftoediening was niet voldoende, hij bleef extreem benauwd. Op de longafdeling kreeg hij zuurstof ingeblazen via een actief beademingsmasker. “Zo’n kap zit strak om je hoofd en de lucht wordt als een orkaan in je geblazen. Slapen lukte niet. Ik had nauwelijks nog besef dat ik leefde, zo benauwd en zo ziek was ik. Achteraf hoorde ik dat bij mij alle vijf de longkwabben ontstoken waren, daardoor konden ze nauwelijks zuurstof opnemen.”

“Als paniek dichtbij was, klampte ik me vast aan Bijbelteksten”

De sfeer op de afdeling was beklemmend. “Ik lag op een zaaltje met twee andere patiënten. Door de onzekerheid en angst raakten mensen in paniek. Naast mij lag een man, die heel erg hoestte. In één van die nachten stopte het hoesten opeens. Hij stierf zonder zijn geliefden om zich heen. Dat was ook voor de verpleging heel erg zwaar.“

In die moeilijke dagen en uren, waarin paniek soms heel dichtbij was, klampte Hermen zich vast aan Bijbelteksten die in zijn gedachten kwamen. “De Bijbel is als een schatkamer, vól met hulp. Ik zal niet alle verzen opnoemen, die mij geholpen hebben, want dat zijn er heel veel. Maar één wonderlijke tekst uit Psalm 119 keerde vaak terug in mijn gedachten: ‘Benauwdheid en nood hebben mij getroffen, maar uw geboden zijn mijn bron van blijdschap.’”

“Terwijl ik daar lag, dacht ik na over de woorden die in de Bijbel staan, bijvoorbeeld: ‘Weest in géén ding bezorgd!’ Dat herhaalde ik steeds weer: ‘in géén ding bezorgd’. Ik merkte dat als zulke woorden in mijn gedachten kwamen, ze mij hielpen om mijn ademhaling onder controle te krijgen. Ze gaven me rust en werden een bron van blijdschap, zoals in die Psalmtekst staat!”

Verdiep je in Gods Woord!

“Je kunt je voorstellen hoe dankbaar ik was dat ik veel in de Bijbel heb gelezen toen ik jong was, zodat die woorden in mijn gedachten konden komen en mij konden helpen! Dat wil ik elke jongere aanraden! Als je jong bent, heb je tijd. Je kunt denken: ‘Ik heb nog jaren te gaan’ en dat is meestal ook zo. Maar in deze tijd, waarin er zoveel aanbod is van digitale informatie en vermaak, kun je gemakkelijk je tijd door je vingers laten glippen.

Er is geen betere investering in je leven, dan je te verdiepen in Gods Woord. Neem daar bewust de tijd voor, door de Bijbel niet alleen vluchtig te lezen, maar erover na te denken wat het voor jou persoonlijk betekent. Dan komen die Bijbelteksten in je gedachten en worden een hulp voor je in alle omstandigheden. Door zo bezig te zijn met Gods Woord leer je God zelf kennen! Dat geeft je vaste grond in je leven.”