Mahatma Gandhi en het ‘christendom’

In zijn zoektocht naar de waarheid kwam Mahatma Gandhi ook in aanraking met christelijke mensen. Maar heeft hij wel echt christendom gezien?

Mahatma Gandhi staat in de geschiedenis bekend als een prominent voorvechter van India’s vrijheidsstrijd tegen de Britse overheersing. Wat misschien minder bekend is, is zijn levenslange zoektocht naar de waarheid. In zijn geschriften noemt hij met name drie hoofddeugden die hij najoeg: waarheid, liefde en eerbaarheid (Satya, Ahimsa en Bramacharya).
Gandhi is opgegroeid als hindoe, en hij is dit zijn leven lang gebleven. Hij heeft een paar jaar in Engeland rechten gestudeerd, en heeft later jarenlang in Zuid-Afrika geleefd als advocaat. In deze landen, en vooral in Zuid-Afrika, ontmoette hij gelovige christenen, met wie hij in gesprek ging. Hij heeft met een oprechte en waarheidlievende instelling naar deze mensen geluisterd, zonder vooroordeel, en ook heeft hij veel boeken gelezen over het christelijk geloof dat hij had leren kennen.

In zijn autobiografie vertelt hij: ‘In een gesprek met een paar christelijke vrienden kwam een van hen met uitspraken die ik niet had verwacht: 

“U ziet het mooie van onze religie niet. Uit wat ik u hoor zeggen blijkt dat u voortdurend piekert over uw zonden, er almaar berouw van hebt en probeert er boete voor te doen. Maar als u zondigt, en dan berouw hebt en weer zondigt, hoe denkt u dan behouden te kunnen worden? U vindt nooit rust. U geeft toe dat wij allemaal zondaars zijn. Maar kijk nu eens hoe volmaakt ons geloof is! Onze eigen pogingen om onszelf te verbeteren en boete te doen zijn vergeefs. Hoe zouden wij de last van onze eigen zonde kunnen dragen? We kunnen niet anders doen dan die door Jezus te laten dragen. Hij is de enige die zondeloos is, Hij is de Zoon van God, en Hij heeft beloofd dat ieder die in Hem gelooft eeuwig leven zal hebben. Zo eindeloos goed is God. Onze zonden bezwaren ons niet, omdat we geloven dat Jezus voor ons verzoening heeft gedaan. Wij moeten wel zondigen, het is onmogelijk om in deze wereld zondeloos te leven. Daarom moest Jezus lijden en de zonde van alle mensen verzoenen. Alleen wie zijn verlossing aannemen krijgen eeuwig leven. Bedenk eens wat een rusteloos leven u hebt, en wat een belofte van vrede wij hebben gekregen.”

Dit kon mij allerminst overtuigen. Ik antwoordde heel gewoon: ‘Als dat christendom is, kan ik me daardoor niet laten overtuigen. Ik zoek geen verlossing van de gevolgen van mijn zonde, ik wil verlost worden van de zonde zelf, of beter gezegd: van de zondige gedachte. Totdat ik dat bereikt heb zal ik tevreden zijn met rusteloosheid.’

Over die persoon schrijft Gandhi verder: ‘Het bleek ook dat hij achter z’n woorden stond. Hij zondigde met open ogen, en maakte me duidelijk dat het denken daaraan hem niet in het allerminst bezwaarde.’ (Uit An Autobiography, or The Story of my Experiments with Truth door M.K. Gandhi, 1927-1929).

Wat Gandhi op jonge leeftijd van zijn ‘christelijke vrienden’ heeft gehoord was geen echt christendom. Dat was niet het hele en volledige evangelie. Paulus schrijft over echt christendom in Rom. 6:11-12: ‘Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wel dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen!’

Er staat van Jezus dat Hij ‘in alle dingen op gelijke wijze als wij is verzocht geweest, doch zonder te zondigen.’ Daaruit blijkt dat het voor een mens zeker mogelijk is om overwinning over de zonde te krijgen. En vervolgens worden wij opgewekt om tot Hem te komen om hulp en genade te krijgen om dezelfde overwinning te behalen. Hebr. 4:15-16.

Wil jij graag met mensen in contact komen die kunnen getuigen dat het evangelie van Christus hen heeft geleid tot verlossing van de macht der zonde, zelfs tot verlossing van zondige gedachten? Dan kun je op deze website meer lezen over  de zonde overwinnen en echt christendom, en verder kun je via de onderstaande link contact met ons opnemen.