Ik kan niet horen als ik niet luister

Ik deed iets ongewoons voor een vrouw van middelbare leeftijd in het Verenigd Koninkrijk. Ik bracht een weekend door in een hut in afgelegen velden, in de ‘middle of nowhere’. Ik kon geen gebouwen zien, hoorde geen mensen en had geen wifi.

Eigenlijk had ik veel te doen. Ik had mijn boeken en laptop meegenomen om echt te gaan schrijven, omdat er een deadline aankwam en ik nog niet klaar was. Wat ik nodig had, dacht ik, was een plaats zonder afleiding van menselijk contact, waar ik dingen af zou krijgen.

Ik had ook mijn Bijbel meegenomen; hoe mooi zou het zijn om in de avondzon langzaam de bladzijdes om te slaan en te mediteren over het Woord van God. Zo veel rustiger dan op mijn Bijbelapp te zoeken naar verzen. Maar wat er gebeurde was een openbaring voor mij, een schok over hoe druk ik mijn gedachteleven had laten worden.

Heb je nood?

Als jonge moeder was ik druk genoeg, maar het hectische tempo van het praktische gezinsleven maakte dat ik een paar minuten vroeg in de ochtend of laat in de avond de tijd nam, om te drinken van verzen uit de Bijbel, omdat ik dat nodig had. Zij waren mijn reddingslijn en gaven me hoop. Toen ik ouder werd, kreeg ik meer wijsheid en begrip en mijn instinctieve reactie op moeilijke situaties werd minder. Dat is een goed teken; maar ergens op die weg, als we competenter worden, kunnen we soms dat gevoel van nood, die maakte dat we dagelijks hulp en leiding zochten, verliezen.

Als ik tegenwoordig wakker word, heb ik geen kinderen om voor te zorgen. In plaats daarvan beantwoord ik de meest urgente mails op mijn telefoon en check ik de blogs, websites en Instagramaccounts waar ik voor schrijf. Ik check Twitter. Ik check LinkedIn. Ik maak lijstjes. Ik probeer op de hoogte te blijven van dingen, zelfs vóórdat mijn voeten  de vloer geraakt hebben. Ik gebruik een groot deel van mijn dag op mijn computer. Ik onderzoek; ik denk. Ik heb altijd veel om over na te denken…

Stille tijd

Ik zat dus op de heuvel bij mijn hut, overschaduwd door geurende klimrozen en kamperfoelie met uitzicht over de vallei en de heuvels daarachter. Ik keek naar de sluierbewolking aan de blauwe lucht, en ik begon met het lezen van het Bijbelboek Handelingen.

Ik las over de hemelvaart van Jezus, het uitstorten van de Heilige Geest en hoe de vroege Gemeente geleid en versterkt werd door de Geest, en ik las over de tekenen en wonderen. En ik kreeg opnieuw dat gevoel van verwondering over hoe diep ik in het Woord van God kan gaan, als ik gewoon zit en lees en luister naar wat Hij me wil leren over mijzelf van wat ik lees. Er was geen haast, niet even snel een vers lezen om een snel antwoord te krijgen op een plotseling probleem. En ik realiseerde me: Ik heb deze tijd nodig om bij dingen stil te staan en dingen te overdenken. Ik heb het nodig om tijd te nemen om rustig te zitten en mijn hart te openen en te zeggen: “Hier ben ik, en ik luister…”. Het is niet alleen maar ‘fijn’ om te kunnen zitten en te mediteren. Ik ben slechts in die mate nuttig in het lichaam van Christus, dat ik hoor naar en gehoorzaam aan de Geest in mijn eigen leven. En om de Geest te horen, moet ik luisteren, echt luisteren, als ik openbaring voor mijzelf wil krijgen.

Toen de oudsten van Israël Petrus en Johannes gevangen genomen hadden en naar hen luisterden, verwonderden ze zich dat een wonderteken was verricht. (Handelingen 4). Ze wisten het met hun hersenen. Maar ze hadden niet met hun hart en geest geluisterd, omdat ze zich alleen druk maakten over hoe ze dit moesten verzwijgen, zodat de waarheid niet verspreid zou worden en hun positie van autoriteit niet bedreigd zou worden.

Dus toen ik thuis kwam van mijn hut op de heuvel, wist ik dat ik het nodig had om in mijn drukke leven tijd voor overdenking te nemen, zodat ik zeker wist dat ik met mijn geest naar de Geest zou luisteren. Dat ik mijn hersenen niet alleen maar vul met ‘goede verzen’ die ik met mijn verstand begrijp, maar die geen diepe indruk maken in mijn hart, of openbaring geven die mijn leven verandert.

“Overdenk deze dingen, leef erin, opdat uw vorderingen op elk gebied openbaar worden.” 1 Timotheus 4:15.

De Bijbelverzen komen uit de Herziene Statenvertaling.