Ik heb ervoor gekozen in God te geloven

‘Volgens onze diagnose hebt u hoogst waarschijnlijk …’ De woorden van de dokter bleven in mijn oren klinken, maar mijn gedachten sloegen op hol. Wat nu?

Hoe zal het verder met me gaan? Zal het gevolgen hebben voor mijn geliefden? Waarom ik, en waarom nu?

Ik voelde dat er zoveel nog moest gebeuren er lagen nog zoveel belangrijke en interessante taken voor me, vooral met het oog op mijn gezin en de opvoeding van kinderen en kleinkinderen. Zou ik nu beperkt worden in mijn mogelijkheden?
De autorit naar huis werd een interessante ervaring. Ik ervoer rust en vrede die m’n gedachten vervulden. Het leek of ik een nieuwe blik op het leven kreeg. De onrustgedachten verdwenen en ik dacht aan het woord van Paulus in Fil. 4:6:
Wees in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God, en de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.

Ja, natuurlijk! Ik had immers vroeger al besloten om in God te geloven; zou die keuze ook in deze situatie geen uitweg laten zien? Misschien kreeg ik nu nieuwe gevolgen te zien van wat het betekent in God te geloven, in alle opzichten mijn leven in Gods handen te leggen?

‘Je leven in Gods handen leggen.’ Hoe doe je dat? Is dat niet wat al te gemakkelijk? Moet je dan zelf niets doen om beter te worden? Ja, natuurlijk doe ik wat ik kan om weer gezond te worden, of wat de voortgang van de ziekte kan afremmen, maar ik word niet gebonden door de gedachte dat ik beter moet worden.

Weer kwam er een Bijbelwoord in me op: Verneder u dan onder de machtige hand Gods, … werp al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u. (1 Petrus 5:6-7)

Buigen onder Gods wil is hetzelfde als ervoor kiezen om te geloven in Gods zorg. Die keuze heeft mij in verbinding gebracht met hemelse krachten. Krachten en bronnen die je niet kunt verklaren en begrijpen voordat je die stap zelf ten volle hebt genomen. Welke stap, vraag je misschien? De stap om mijn eigen gedachten te laten varen en mijn leven door Gods gedachten te laten sturen.

Ik heb ervoor gekozen te geloven in Gods goede, zorgzame handen. Door alles wat op me afkomt zal God mij mogelijkheden geven om helemaal vrij te worden van mijn menselijke manier van reageren, zoals bitterheid, bezorgdheid en veel onrustige gedachten en meningen. In deze situatie heb ik gekozen voor het aanvaarden van de consequenties van het geloof in God.
Hoe dan? Ik heb gekozen om God voor alles te danken. Dat heeft mij vrede van binnen gegeven en dankbaarheid voor alles waar ik mijn krachten nog voor zal mogen gebruiken. Als er onrustgedachten aan de deur kloppen, hoef ik niet open te doen. God toont ons een andere ‘deur’ die we kunnen gebruiken, de deur van het geloof. Door die deur kan ik contact met Hem hebben. Die deur hebben we dagelijks nodig als we tot Hem gaan met onze behoeften. Daar krijgen we antwoord van onze hemelse Vader, die een volmaakt overzicht heeft van wat voor ons het beste is, met het oog op de eeuwigheid.