Hoe ik een “gewekt oor” kan hebben: het perspectief van een moeder

”De Here Here heeft mij als een leerling [discipel*] leren spreken om met het woord de moede te kunnen ondersteunen. Hij wekt elke morgen, Hij wekt mij het oor, opdat ik hore zoals leerlingen [discipelen*] doen.” Jesaja 50:4.

Wat zegt de tong van een discipel, leerling, en wat hoort een discipel dan, als het zo afwijkt van wat mensen gewoonlijk horen en zeggen? En wat hoor ik eigenlijk, als ik ’s ochtends wakker word? Ik hoor vaak het overweldigende geklaag van een vermoeid lichaam. En misschien een chagrijnig humeur dat komt aansluipen, met zijn klagende geluiden van ontevredenheid.

In ons huis zijn er vijf kinderen en jongeren die moeten opstaan om naar school en werk te gaan. Ik weet dat de manier waarop ze ‘s ochtends tegemoet worden getreden een grote impact heeft op hun dag.

Heb ik geluisterd naar de Here deze morgen? Zodat ik de vermoeiden met mijn woorden kan versterken? Dat is niet alleen gunstig voor mijzelf, zodat ik niet naar mijn eigen ontevredenheid en ondankbaarheid hoef te luisteren, maar ik kan ook mijn kinderen en mijn echtgenoot versterken, allen die om mij heen zijn.

Hoe kan ik horen als een discipel?

Dit komt me niet van nature aanwaaien; het is voor mij meer “natuurlijk” om stil te staan bij mijn gevoelens over hoe de dingen gaan vandaag, en bij al mijn behoeften. Hoe kan de Here me te midden van dit alles iets vertellen?

Voor mij betekent dit dat ik heel bewust bezig moet zijn met wat ik mijzelf toesta om te denken, en het is vaak noodzakelijk om tot God te bidden, en vast te houden aan een vers uit de Bijbel waarop ik mijn gedachten kan richten. Ik kan weigeren om te luisteren naar dingen die mijn dag willen vergallen, en die waarschijnlijk ook de dag voor mijn familieleden negatief beïnvloeden.

Het heeft zulke grote consequenties voor iedereen in huis als ik ontwaak in een slecht humeur en eisen stel aan anderen. Ik heb het nodig om te oefenen in het horen wat God me wil vertellen. En dan moet ik ook echt geïnteresseerd zijn. En als de Here mijn oor heeft gewekt, kan het een geweldige dag worden! God wil mij woorden geven die de anderen om mij heen versterken, woorden die bemoedigen.

De tong van een discipel

Wat een geluksvogel is het kind of de jongere die thuis komt van school of werk en daar warmte, dankbaarheid en vriendelijkheid ontmoet. Als ze tijdens de dag moeilijke of misschien akelige dingen hebben meegemaakt, dan kunnen mijn woorden en mijn uitstraling helpen om hen te bemoedigen en te troosten.

En ik kan dan zegen uitgieten, woorden en daden kiezen van de hoogste kwaliteit van vriendelijkheid en liefde. Hierin hoef ik me niet in te houden. Hoe meer ik uitgiet, hoe meer ik heb om van te putten. En het geweldige is dat de Here mijn oor elke morgen kan wekken. Zonder uitzondering! Maar dit is praktisch onmogelijk zonder bewuste keuzes te maken door de dag heen. En een brandend verlangen te hebben om te horen wat God tot mij te zeggen heeft, samen met de wil om het te volvoeren. Hij heeft mijn armen, benen en tong nodig.

Dit is een compleet ander leven dan het streven naar de grootste voordelen, genietmomenten en gemakkelijke oplossingen voor mijzelf. Of dat mijn gedachten nog steeds in beslag worden genomen door iets dat gebeurde op het werk, of op sociale media. Hoe ik omga met diverse situaties heeft een grote impact op degenen om mij heen. Door de Here elke morgen mijn oor te laten wekken, kan ik een oase van warmte en vriendelijkheid creëren voor degenen om mij heen.

*Dit artikel is vertaald uit het Noors. De Noorse Bijbel spreekt over de “tong van een discipel” en het “oor van een discipel” – red.