Het kost maar vijf seconden …

In het begin van ons huwelijk, toen we ons eerste kind verwachtten, woonden we enkele maanden bij een godvrezend echtpaar terwijl ons eigen huis werd gerenoveerd. Dit echtpaar had niet veel geld, maar ze hadden wel meerdere kinderen. Deze kinderen wervelden in en rond het huis, hielden verschillende huisdieren, en het leek wel alsof er altijd gasten waren.

Op een dag zat ik in de woonkamer met het vervaagde behang en de kale meubels samen met de moeder thee te drinken en taart te eten, toen ze tegen me zei: "We leven als koningen…"

Ik was erg onder de indruk van haar kijk op haar positie in de wereld, en die dag toonde ze me een groot geheim: dankbaarheid is een houding van hart en geest, niet het product van omstandigheden. En hier draait het om: als we onszelf trainen om dankbaar te zijn, kan dit ons leven in enkele seconden compleet veranderen.

Hoe dan?

Streven om dankbaar te zijn kan voor sommigen wat overdreven optimistisch lijken, maar ik ben van mening dat het de basis van ons dagelijks leven behoort te zijn, en daar zijn goede redenen voor.

Een van de redenen is dat het andere mensen beïnvloedt. We hadden onlangs een gast en we waren van plan hem een ​​leuk dagje uit te bezorgen. Maar eerlijk gezegd verliepen de praktische dingen niet zoals we hadden gehoopt en had de hele ervaring beter gekund. Voordat ik me bezwaard kon voelen dat onze arme gast niet de mooie dag meemaakte zoals die we hadden gepland, nam zijn houding het over. Alles was “perfect” – hij uitte waardering voor bijna alles; hij lachte als dingen fout gingen en bleef vrolijk kletsen in de file. Zijn dankbaarheid verlichtte mijn hart en was een voorbeeld voor mij hoe sterk we elkaar beïnvloeden, en een voorbeeld van hoe dankbaarheid een kracht ten goede is.

En dankbaar zijn verandert ons. Er was een tijd dat ik het woord van God gebruikte om te beoordelen wat mijn man deed of zei, in plaats van het woord van God te gebruiken om mezelf te oordelen. Dit resulteerde soms in verwijten en ik herinner me dat hij op een dag iets scherps had gezegd waardoor ik was beledigd. Ik liep naar het raam, zag hem naar zijn werk fietsen en ik dacht opeens: hij is echt een goede man. En ik schoof bewust dat gevoel van gekwetstheid aan de kant en bad voor hem – dat hij veilig op het werk zou aankomen, dat zijn dag goed zou gaan, dat hij de stem van de Geest zou horen in alles wat hij deed, en dat ik mijn deel kon doen om een vredig thuis te scheppen.

Terwijl ik voor hem bad, groeide mijn dankbaarheid voor hem en mijn gevoel van belediging leek zo onbeduidend. De overgang van beledigd zijn naar dankbaarheid duurde vijf seconden, maar het veranderde mijn kijk en veranderde mijn dag. Heel concreet: ik hield ermee op om hem te oordelen.

Maar wat gebeurt er precies in die belangrijke vijf seconden?

Het is een moment waarop God de sluier van mijn ogen weghaalt en ik inzicht krijg in hoe ik werkelijk ben, en ik krijg ook een verlangen om dat te veranderen. Hoe groot deze wens is, en hoe ik in die seconden reageer, maakt dat ik beslis of ik van de gelegenheid gebruik maak om te worden herschapen door de kracht van de Geest, of dat ik wegloop van het raam, nog steeds overtuigd dat mijn man ongelijk heeft…

“En wij allen, die met een aangezicht, waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door de Here, die Geest is.” 2 Korintiërs 3:18.