Een diagnose die een levensveranderende wake-up call werd

Het afgelopen jaar heb ik vaak last gehad van een traagheid aan de linkerkant van mijn lichaam in combinatie met rugpijn. Ik had al een aantal dokters bezocht, maar niemand begreep wat er precies met mijn lichaam aan de hand was. Uiteindelijk ben ik bij de chiropractor van ons gezin langsgegaan. Hij maakte er werk van en besloot een MRI van mijn onderrug en mijn hersenen te laten maken.

Mijn eerste reactie was dat dit allemaal onnodig en overdreven was. Ik was een sterke man. Drie dagen voor mijn MRI kreeg ik een enorme aanval. Gelukkig reed ik niet. Ik was net klaar met tanken voor de komende werkdag. Ik herinner mij dat ik aan het afronden was, toen ik een vreemde prikkeling in mijn arm omhoog voelde kruipen. Ik probeerde om hulp te roepen, maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Het laatste dat ik me herinner is een jonge man die op mij af kwam rennen. Het was angstaanjagend!

Dat was 6 mei 2017. Vanaf die dag is mijn leven en het leven van mijn gezin voor altijd veranderd!

Mijn vrouw wachtte mij op toen ik op de intensive care weer bij kwam. Ze hield mij vast en we huilden. We baden samen en de geest van dankbaarheid omringde ons. Dit is de dag die de Here gemaakt heeft… ook deze dag. Kort daarna kregen we het bericht dat ik een hersentumor had. Onwerkelijk. Ongeloof.

De hemel bestormen met gebed

Ik was angstig. Ik wilde die tumor eruit hebben! Ik wilde weer terug naar mijn werk; het leven hervatten zoals het was. Ik begon te bidden… de hemel te bestormen! Ik kon maar geen genoeg krijgen van Gods Woord en ander geestelijk voedsel. Fysiek was ik een sterke man, maar van binnen was ik bang. Ik begon te strijden als nooit tevoren! Gedachten van ongeloof, twijfel en zelfmedelijden – ze moesten allemaal verdwijnen! De kettingen die mij aan deze gedachten bonden begonnen langzaamaan te breken. Ik bleef vechten! Soms kon ik de hele hemelschare mij horen aanmoedigen! De nacht voor de operatie, was de oorlog op alle fronten uitgebarsten. Mijn vrouw en ik baden samen. Toen ik in slaap viel hoorde ik haar uit de Psalmen en uit Jesaja voorlezen.

De chirurg had gehoopt dat de tumor niet was uitgezaaid, maar helaas was dat wel het geval. Hij kon niet alles verwijderen. Dat was erg moeilijk voor mijn gezin. Ik was nog in de operatiekamer toen zij dit nieuws kregen. Ze begonnen direct God te bidden en te danken dat ik de operatie had overleefd. Mijn vrouw nam de kinderen mee naar de tuin van het ziekenhuis. Daar zaten ze samen te huilen. En God was daar bij hen en was hun troost. Na de operatie werd duidelijk dat de linkerkant van mijn lichaam tijdelijk verlamd was.

Het genezingsproces van de hersenoperatie en de intensieve revalidatie om terug te krijgen wat ik verloren had, was geloofsversterkend. Er was niets van mijzelf over; ik moest helemaal en alleen op God vertrouwen! Ik begon overwinning te proeven. Soms leek het alsof ik God kon aanraken. Dat had ik nog nooit in mijn hele leven meegemaakt!

Toen we de diagnose kregen, dacht ik: misschien hebben ze de verkeerde persoon, de verkeerde diagnose. Het werd mij duidelijk dat ik niet te strijden had tegen de tumor of de kanker, maar tegen de geest van ongeloof en twijfel. God kon de kanker direct weg nemen, als Hij dat wilde. Ongeacht van wat er in mijn lichaam gebeurde, geestelijk zou ik een overwinnaar zijn! Dit is een mogelijkheid om de zonde in mijn leven te overwinnen en vooruitgang te boeken op de weg van verlossing! Dan kan ik JA zeggen, ik word staande gehouden en vernieuwd van dag tot dag.

Kort nadat ik de diagnose had gekregen kwam een van de oudste broeders van Brunstad Christian Church vragen of hij voor mij mocht bidden. De nacht voordat mijn gezin en ik met hem zouden gaan bidden, vielen alle geesten van ongeloof, twijfel en angst op me. Ik was er lichamelijk ziek van! Ik heb de hele nacht in strijd doorgebracht! Toen het ochtend werd was mijn lichaam zwak en mijn geest uitgeput. Toen ik de kamer in liep waar de broeder was, verdwenen al deze geesten direct! Hij legde zijn hand op mij en zei: "Satan heeft geen grip meer op jou!" Daarna hebben wij een tijd lang krachtig gebeden. Vanaf dat punt heb ik nooit meer achteromgekeken! Je kunt nooit te ijverig zijn voor God! Nooit!

"Juist vandaag"

Nu ben ik net klaar met de eerste ronde van de behandeling. Zes weken van chemotherapie en bestraling. Ik blijf mij in Gods Woord binnendringen!  De liefde die ik heb gekregen voor de anderen is, is geweldig! Mijn hele leven lang heb ik altijd het idee gehad dat ik niet zoveel te bieden had. En nu, door deze beproevingen, heb ik dat wel! Ben ik dankbaar voor deze beproeving? Ja! Zelf had ik nooit deze vooruitgang gehad – nooit in deze graad verlost zijn van zonde. Nooit! God houdt heel veel van mij! Hij moest mij even een zetje geven. Wakker worden!

Men heeft mij vaak gevraagd of ik een bucketlist heb. In mijn hart verlang ik ernaar om bij mijn gezin en mijn vrienden te zijn. "Juist vandaag" is mijn motto. Echt waar, ik heb niet het gevoel dat ik snel zal sterven. Maar als het mijn tijd is, dan wil ik mijn wedloop beëindigen, vol van dankbaarheid voor wat God in mijn leven heeft gedaan! Zonder twijfel! Zonder ongeloof! Alleen maar overwinning!

Mijn gezin achterlaten is pijnlijk. Alleen de gedachte daaraan doet al pijn. Ik gebruik elk moment om naar mijn vrouw en kinderen te luisteren en hen te bemoedigen. Hen die extra knuffel te geven. Te zeggen dat ik van ze houd. Maar het belangrijkste is dat ik een voorbeeld ben! Een overwinnaar! Pasgeleden zei ik tegen mijn vrouw: "Wees niet bang voor toekomst van onze kinderen. Wij hebben ze in geloof aanvaard. Zij hebben een roeping voor het leven! God is getrouw en waarachtig! We hebben voor onze kinderen gebeden voordat ze geboren werden, en we zullen doorgaan met voor het te bidden tot in het koninkrijk der hemelen!  Als het Gods wil is om mij thuis te halen, wees niet bang voor de toekomst van onze kinderen!" Ik zal vlak naast haar staan om te bidden! Wat een troost!

Ben ik de laatste paar maanden veranderd? Ja! Gelukkig! Ik heb overwinning gesmaakt als nooit tevoren! Ik ben waakzaam! Ik bouw mijzelf op met Gods Woord en Hij helpt mij! Alle dingen in deze wereld zijn zo van hun glans beroofd. Er is geen tijd te verliezen! Eerst was ik een sterke man met een zacht en goed karakter. Ik had het heerlijk gevonden om in "the middle of nowhere" te wonen en mij met niemand te bemoeien, tevreden met wie ik was. Geprezen zij God dat Hij het niet toeliet dat ik dezelfde bleef! Wat een ellende! Door deze ervaring heb ik alleen maar Gods goedheid gezien! Hij heeft mij vrijgemaakt! Het voelt alsof ik uit de dood ben opgestaan om van ganser harte te kunnen leven. Ik heb iets om voor te vechten! Om deze renbaan te lopen als nooit tevoren! Ik sta vast op Gods Woord en alleen Zijn Woord! Kies vandaag om een overwinnaar te worden! Als je valt, sta weer op! God is met jou!

Je broeder in de strijd,

Wayne Dixon