De zaaier zaait. Wat gebeurt er daarna?

Wat Jezus ons wil leren met de gelijkenis over de zaaier

In de gelijkenis van de zaaier wil Jezus ons herinneren aan de grote verantwoordelijkheid die we hebben wanneer we Gods woord horen. Slechts een kwart van de groep die het woord hoorde, bewaarde het en droeg rijpe vruchten. Voor de andere drie groepen was het min of meer tevergeefs. Zou Jezus ons met deze gelijkenis willen laten zien dat het woord altijd zo ontvangen zou worden? Daar lijkt het wel op, en feiten bevestigen dit. We zien dat het hart van de mens nu hetzelfde is als toen. Men is net zo gebonden  aan de wereld en de dingen die in de wereld zijn als toen, dat is  niet veranderd.

De vrucht van eeuwenlange prediking is maar een kleine groep, in verhouding tot de groep die de schijn van godsvrucht heeft maar de kracht daarvan ontkent (2 Timotheüs 3: 1-5).  Als het zo moeilijk is het woord dat we horen te bewaren, en het voor zovelen mislukt, mogen we onszelf en anderen dan nog wel aansporen om het woord te aan te nemen? Kunnen we hoop geven, en geloof dat het in ieder persoonlijk  volgroeide vrucht zal dragen? Ja, geloofd zij God! Iedereen die uit God geboren is, is geen speelbal op de onrustige zee van het leven, zodat je niet weet of je op rotsachtige grond terechtkomt of tussen dorens, zoals in de gelijkenis van de zaaier.

Ontvang het woord

God heeft ons op een betrouwbare en effen weg geplaatst die tot leven leidt. Niemand die ter wille van Jezus alles offert, wordt beschaamd. Maar degenen die bang en laf zijn, zijn als degenen van wie de duivel het woord heeft weggenomen, opdat ze niet zouden geloven en gered zouden worden. In plaats van het woord te gebruiken als het zwaard van de Geest om tegen de duivel te strijden, waren ze slap en niet klaar voor de strijd, zodat ze het opgaven. Het woord had een klein begin gemaakt in hun hart, maar het gebod om geworteld en gegrond te zijn in het woord werd niet gehoorzaamd, daardoor werden ze een makkelijke prooi voor het kwade.

Die op rotsachtige grond terecht kwamen, kwamen iets verder, ook al hadden ze geen wortels. Het is mogelijk om mee te doen zonder wortels te hebben, maar wat een misleiding. Ze verheugden zich, en ze geloofden en hadden vele fijne momenten in de gemeente, maar ze hadden geen wortels. Toen het uur van de beproeving, waar we allemaal ons deel van krijgen, aanbrak, vielen ze af. Hoe kunnen we zo'n vreselijk lot vermijden? Door het woord te voeden door gebed en door oprechte gemeenschap met de heiligen te hebben. Dan geeft God groei en krijgen we wortels en zullen we niet wankelen.

Dat wat tussen de dorens viel, zijn degenen die horen. Ze hadden een oor gekregen, dus ze hoorden het woord. Wat een voorrecht en mogelijkheden had God hen hierdoor gegeven. Maar hoe ging het verder? Zorgen, rijkdom en lusten verstikten het woord zodat ze geen rijpe vruchten voortbrachten. De duivel overwon opnieuw. Jezus kon ook hen niet ophalen als eerstelingen. Misschien hebben ze jarenlang volgehouden tijdens de zorgen van het leven zonder op te geven, maar er groeiden geen rijpe vruchten. Het is  bedrog van de duivel dat hij wil dat we genoegen nemen met een gedeeltelijke overwinning en bijna rijpe vruchten. Maar Jezus wees ons maar één doel aan: rijpe vruchten.

Vrucht dragen

Degenen die het zaad in de goede aarde ontvingen, hielden vast aan het woord. Het was deze standvastigheid aan het woord in hun hart, wat de anderen niet was gelukt. Standvastigheid is het tegenovergestelde van nalatigheid en ontrouw. Het is toewijding aan God en overgave aan Zijn woord voor de rest van ons leven, wat ons zo vast maakt als het geloof zelf. Het kost niets minder dan dit om met geduld vrucht te dragen.

De eerstelingen, degenen die in Christus zijn, dragen vruchten van de Geest. Daar geeft God groei, omdat de voorwaarden daarvoor aanwezig zijn. Ze dragen nooit meer zure en door wormen aangevreten vruchten, want het hart is edel en goed.

Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd met de titel “Ta vare på livet” in het maandblad “Skjulte Skatter” (Verborgen Schatten) in april 1958, en is enigszins aangepast om de taal te moderniseren.

© Copyright Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag | ActiveChristianity