De betekenis van “vriendschap met de wereld is vijandschap met God”
Hoe weet ik of ik een “vriend van de wereld” ben?
“Trouwelozen! Beseft u dan niet dat vriendschap met de wereld vijandschap jegens God betekent? Wie bevriend wil zijn met de wereld, maakt zich tot vijand van God.” Jacobus 4:4.
Wat betekent dat? Betekent het dat ik een vijand van God ben als ik bevriend ben met niet-christenen? Betekent het dat ik hen onvriendelijk, kil en afstandelijk moet bejegenen en een houding moet aannemen die uitstraalt dat ik heiliger ben dan zij om Gods vriend te kunnen zijn?
Ik denk niet dat Jacobus dat bedoelde, hoewel het door sommigen wel zo geïnterpreteerd kan worden, zodat ze bijvoorbeeld geen handen schudden van ongelovigen of zelfs niet samen eten, uit angst om “onrein” te worden. Sommige anderen weigeren de moderne technologie te omarmen, zoals auto’s, computers et cetera uit angst voor “vriendschap met de wereld”. Dit leidt ertoe dat zij afgescheiden zijn van anderen en met de meeste mensen het contact vermijden!
Aangezien God van de mensen houdt en ze naar Zich toe wil trekken om ze te redden en helpen, hebben zulke overtuigingen een averechts effect en stoten ze mensen juist af. In Johannes 3:16 staat: “Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”
De Bijbel vertelt ons weinig over het leven van Jezus tot zijn 30e jaar, maar we kunnen aannemen dat Hij een normaal leven leefde tussen andere mensen. Mensen kenden Hem als “zoon van de timmerman.” Hij leefde niet als een kluizenaar, apart van anderen. Hij werd, in de drie jaar van zijn openbare bediening, bekend als vriend van belastinginners en zondaars. (Mattheüs 11:19). Maar hij was zeer zeker geen vriend van de wereld!
Wat is “de wereld”?
Als we dit in gedachten houden, kunnen we dan zeggen wat de uitdrukking "vriendschap met de wereld is vijandschap met God” wél betekent? Om dit goed te kunnen snappen moeten we terug naar het begin van de wereld. In Genesis 1:31 staat: “God keek naar alles wat Hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was...” Er moet dus iets veranderd zijn, waarom Jacobus het nodig vond deze waarschuwing op te schrijven.
Dat “iets” wordt uitgelegd in Genesis 3 waar het gaat over de ongehoorzaamheid van de mens en diens zondeval, en de vreselijke veranderingen die dit met zich meebracht. Drie hoofdstukken verder, in Genesis 6:5 staat: “De Heer zag dat alle mensen op aarde slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht.” Wat een verschrikkelijke ontwikkeling!
In het begin hadden Adam en Eva alleen met God te maken, ze werden beïnvloed door Zijn Geest, en alles wat goed was. Doordat zij echter luisterden naar de slang (Satan) werden zij beïnvloed door een trotse, slechte geest. Zij kozen ervoor om God ongehoorzaam te zijn en vielen in zonde en scheiding van God. Zo werd de liefde voor God, zijn gebod en alles wat goed was, vervangen door zelfliefde. Van dit egoïsme -verlangen om te krijgen wat ik wil, denk of zie ongeacht of het goed of slecht is, en mij laten leiden door mijn eigen trots- is de gehele mensheid doordrongen. Dit is "de wereld”, en dit is niet iets wat buiten ons ligt! Het ligt in ieder mens. De Bijbel noemt deze menselijke natuur na de zondeval "het vlees", en het heeft iedere persoon op deze wereld besmet.
Satans geest heeft sindsdien de meeste invloed in deze wereld, hij die de vijand van God en de mensheid is, zoals geschreven staat in Efeze 2:2-3: “... de heerser over de machten in de lucht, de geest die nu werkzaam is in hen die God ongehoorzaam zijn. Net als zij lieten ook wij allen ons eens beheersen door onze wereldse begeerten, wij volgden alle zelfzuchtige verlangens en gedachten die in ons opkwamen en stonden van nature bloot aan Gods toorn, net als ieder ander.”
Simpel gezegd waren de mensen hopeloos verloren in de zonde zonder uitweg, en dit is waarom God in zijn grote liefde voor ons Jezus heeft gezonden om ons te redden. (Johannes 3:16; Romeinen 5:8). Jezus werd een mens en kende daardoor dezelfde zwakheden als wij. Hij kon en werd op dezelfde manier verzocht als ons (Hebreeën 4:15), maar Hij vocht in deze verzoekingen en overwon de lusten van zijn vlees. Hij deed dit dag na dag en vlak voordat Hij stierf, riep Hij: “Het is volbracht!” De weg terug naar God was nu geplaveid, maar elk persoon moet zelf kiezen wat hij zal doen.
Wil je eerlijk zijn over de staat waarin je verkeert en erkennen dat je een Redder nodig hebt om je te helpen de wereld van de zonde te overwinnen in jezelf? Of hou je jezelf voor de gek en doe je alsof alles goed is, en blijf je leven in een leugen?
Wat is "vriendschap met de wereld”?
Vriendschap met de wereld betekent dus meegaan in, leven in, instemmen met en houden van de lusten van het vlees en de drijvende geest erachter: ikzelf, ikzelf, ikzelf! Je kunt dat niet doen en tegelijk een vriend van God zijn! De enige manier om Gods vriend te zijn is je afkeren van de zonde, naar Jezus gaan, hem je hele hart geven en hem volgen. Het betekent de lusten van het vlees haten- alle egoïsme, trots en kwaad- en liefhebben wat God liefheeft, alles wat goed, rein, nobel en lieflijk is.
De verzen is 1 Johannes 2:15-17 maken dit heel duidelijk: “Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem, want alles wat in de wereld is- zelfzuchtige begeerte, afgunstige inhaligheid, pronkzucht-, dat alles komt niet uit de Vader voort, maar uit de wereld. De wereld met de begeerte gaat voorbij, maar wie Gods wil doet blijft tot in eeuwigheid.”
Als we ons hart en leven teruggeven aan God door zijn zoon en Hem in gehoorzaamheid gaan volgen, zal Gods Heilige Geest ons vullen en leiden. Hoe meer we bevrijd worden van de lusten van ons vlees (ikzelf, ikzelf, ikzelf) hoe meer liefde, vreugde, vrede en alles wat goed is ons vult. We worden gevuld met liefde voor God en voor mensen, en willen de mensen helpen zoals wijzelf geholpen zijn.
Bijbelverzen komen uit de Herziene Statenvertaling, tenzij anders aangegeven.