Bepaal jij jouw gedachten of bepalen zij jou?

“De gedachten zijn vrij”; zo begint een bekend Duits volksliedje. Het is vast waar als ze zeggen: “Geen mens kan ze naken, geen jager ze raken.” Gedachten zijn dus in zoverre vrij dat geen mens buiten mij ze kent en geen mens buiten mij er iets aan kan veranderen; laat staan ze af kan schieten. Maar is dat echte vrijheid?

Persoonlijk ervoer ik veel gedachten als ongenode gasten, die zich onfatsoenlijk gedragen en het hele “feest” bederven. Ik wilde ze buiten de deur zetten, maar in mijn eentje kreeg ik het niet voor elkaar.

Goede raad was duur. Daarom bad ik tot God om hulp. Ook mijn vrienden baden voor mij. Kort daarna werd het mij duidelijk:

JIJ moet jouw gedachten gevangen nemen, voordat ZIJ jou gevangen nemen!

Hierdoor kreeg een bijbeltekst een heel nieuwe betekenis voor mij:
“want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus” (2 Kor. 10:4-5).

Deze nieuwe gedachtegang was een openbaring van God. Voorheen kon ik niet zo denken. Maar deze nieuwe instelling die ik had gekregen gaf mij macht om mijn gedachten te kunnen bepalen. Het is mijn eigen beslissing of een gedachte in mijn hoofd blijft of niet. De keuze is aan mij! Dat gaf mij gezag.

Gods gedachten over mij zijn die van een hoopvolle toekomst!
“Iedere gedachte die niet tot hoop en geloof leidt, is niet van God!” hoorde ik op de samenkomst. Ik verwerp iedere gedachte die niet tot hoop leidt. Ik moet bewust leven om de “baas” in mijn hoofd te blijven. Ook daar geeft God kracht voor, want Hij wil de zwakke kracht geven.

Sindsdien ben ik niet meer hulpeloos en overgeleverd geweest. Mijn vrede en blijdschap nemen almaar toe. Ik kan zeggen zoals de psalmist: “Hij trok mij op uit de kuil van het verderf, uit het slijk van de modderpoel; Hij stelde mijn voeten op een rots, mijn schreden maakte Hij vast, Hij gaf mij een nieuw lied in de mond, een lofzang aan onze God. Mogen velen het zien en vrezen, en op de Here vertrouwen.” Ps. 40:3-4.