Aan mijn lieve middelbare scholier

Aan mijn lieve middelbare scholier

Een open, oprechte brief van een moeder aan haar tiener op de eerste schooldag.

Aan mijn lieve middelbare scholier,

Het is zover… Een nieuw schooljaar is weer begonnen en opnieuw ga jij de deur uit met de boeken onder je arm! Een nieuw schooljaar is als een nieuw notitieblok in je rugtas; waar ga jij je bladzijden mee vullen in de komende maanden? Aan het eind van het jaar zullen de pagina’s vol zijn en kun je terugkijken en alles lezen waar jij je tijd en krachten en gedachten aan hebt gegeven. Wat een gelegenheid heb je nu om een “bestseller” te schrijven, een echt goed boek dat tot opbouw zal zijn voor jezelf en anderen om te lezen.

Tijdens het jaar zul je situaties ontmoeten waar je beslissingen moet nemen. Onverwachte dingen zullen gebeuren; mensen zullen dingen zeggen of doen, dingen waarvan je hoopte dat ze die niet zouden zeggen of doen. Wellicht merk je dat je aangetrokken wordt door dingen waarvan je weet dat ze je niet een goede richting op sturen. Misschien merk je dat je wordt beïnvloed door je klasgenoten of moet je je vrije tijd opvullen. Je merkt dat je gedwongen wordt om elke dag opnieuw keuzes te maken. Je weet dat je gewoonlijk geen controle hebt over de dingen die om jou heen gebeuren, maar je kunt wel bepalen hoe je hierop reageert en waar jij je gedachten en tijd aan geeft. Dat maakt dat iedere dag zo vol van hoop is dat elke bladzijde van je notitieboek kan worden gevuld met een goed verhaal.

Ik moet denken aan wat Jezus zegt: “Ik bid niet dat U hen uit de wereld wegneemt, maar dat U hen bewaart voor de boze.” Johannes 17:15.Jezus bidt voor jou en het is werkelijk mogelijk voor jou om door het hele schooljaar te gaan en bewaard te blijven voor de boze!

Ik moet denken aan een verhaal dat ik hoorde van een boer die een kippenhok had. Op een dag vond hij een adelaarsei in het nabijgelegen bos en bracht het mee naar huis. Hij legde het ei onder een van de hennen die op een nest vol met haar eigen eieren zat. Na verloop van tijd waren alle eieren uitgebroed en kwamen de kleine kuikens het boerenerf op om voedsel te zoeken.

De weken gingen voorbij en de jonge kuikens aten en speelden samen en groeiden samen op. Elke dag gingen ze naar het erf en keken rond naar graan en zaad om op te eten. De kuikens keken nooit op maar waren gefocusseerd op wat vlak voor hen lag. De jonge arend keek ook rond en zocht naar voedsel maar toen de tijd verstreek begreep hij dat er iets met hem aan de hand was. Vaak keek hij naar de lucht en zag andere wilde vogels langs vliegen en dit wekte ook een verlangen in hem. Op een dag zou hij ook wegvliegen!

Terwijl hij opgroeide waren zijn gedachten meer en meer bij de grote wijde ruimte boven hem en merkte hij amper de andere kuikens op om hem heen. En toen kwam de dag. Hij zag een groep wilde vogels over overvliegen en hij hield het niet meer uit. Hij spreidde zijn vleugels en verdween in de lucht zonder ook maar een keer achterom te kijken. En weg was hij, terwijl hij opsteeg verder de lucht in. Hij was vrij!

Om jou heen op school zijn er jonge mensen die bezig zijn met de aardse tijdelijke dingen. Hoe hoor ik erbij? Wat moet ik dragen? Wat moet ik zeggen? Wat denken de mensen  van mij? Hoe kan ik indruk op hen maken? De focus is op de grond, op dingen die niet eeuwig zullen blijven bestaan “Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn” Kolossenzen 3:2.

Denk dat jij kunt zijn als de arend en dat jij je blik hebt gevestigd op iets dat veel belangrijker is. Jij behoort toe aan de hemel! Denk daar eens aan als je door de gang loopt van het schoolgebouw, dat jij een groot geheim met je meedraagt, een waardevolle schat, van binnen in je hart - een hoop op iets veel beters dan deze wereld je te bieden heeft. Misschien zijn er ook andere “arenden” op school; wees sterk om te spreken van je hoop en wees een voorbeeld als een die opstaat voor de waarheid en voor het goede.

En lieve scholier, ik wil je bemoedigen om hier elke dag over na te denken als je onderweg in de bus naar school rijdt. “Wat ga ik vandaag schrijven in mijn notitieboek?” Zul je in staat zijn om zonder spijt op vandaag terug te kijken? Het leven maakt wonderlijke bochten; sommige zijn verrassend, sommige brengen je misschien angst en wanhoop, maar het is zo’n troost om te weten dat Jezus zelf voor je bidt en dat het waar is dat het mogelijk is voor jou om de juiste keuzes te maken die je leiden tot een eeuwig leven. Plotseling is het schooljaar voorbij en wordt ook dat hoofdstuk in je notitieboek afgesloten. Zorg dat het een goed hoofdstuk wordt.

Een hartelijke groet,
Je moeder.

Dit bericht is beschikbaar in

Bijbelverzen komen uit de Herziene Statenvertaling, tenzij anders aangegeven.