Bewonderaar of navolger?

Grote groepen liepen tweeduizend jaar geleden achter Jezus aan, ze bewonderden zijn daden en zijn woorden. De mensen wilden Hem zien en hoe meer ze over Hem hoorden, hoe meer ze over Hem konden praten. Daardoor leek het net of ze bij Hem hoorden, net zoals voetbalsupporters zich zelf bij de club van hun idolen wanen.

Maar Jezus zocht geen bewonderaars. Elke keer opnieuw nodigt Hij uit om zijn discipel te worden: zijn leerling en volgeling. En elke keer is zijn boodschap even duidelijk: "Als iemand achter Mij aan wil komen, dan moet hij zichzelf verloochenen en zijn kruis opnemen en Mij volgen." (Lukas 9:23) En als er waren die bij Hem kwamen om Hem te volgen, reageerde Hij alsof Hij wilde vragen: weet je wel wat je zegt?

Discipelen willen worden zoals hun meester

Zijn discipelen bleven bij Hem, ook als de scharen naar huis gingen. Zij bewonderden Hem niet zoals de anderen, zij wilden van Hem leren en aan Hem gelijk worden en nadat zij de heilige Geest hadden ontvangen, waren ze daartoe in staat. Het was voor hen niet genoeg als zij veel over Hem wisten te vertellen. Zij waren in opleiding om te worden zoals hun meester.

Ook al zijn er grote opwekkingen geweest, van zijn discipelen waren er nooit echt veel. Velen hebben bijvoorbeeld het gebedsleven van godvruchtige mensen bewonderd, maar hoeveel mensen hebben hen nagevolgd? Hoeveel mensen hebben hun leven ingezet zonder dat ze daarvoor applaus en complimenten terugverwachtten?

Ik sprak eens iemand die zich tien jaar lang had ingezet voor een zondagschool in een christelijke gemeente. Teleurgesteld vertelde ze dat er na afloop van haar dienstperiode niet eens een bloemetje vanaf had gekund. Als door een ingeving reageerde ik: "Maar dat kreeg Jezus toch ook niet aan het eind van zijn leven?" Verbaasd keek ze me aan: "Tja, als je het zo bekijkt…"

Wat willen we? Een naamchristen zijn en daarmee de eer van de mensen om ons heen oogsten? Of Hem navolgen en als loon voor eeuwig bij Hem zijn?

Lees hier meer over wat het betekent om een discipel te zijn.