Waarom niets mij kan scheiden van de liefde van Christus

“Niet, dat ik het reeds zou verkregen hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, omdat ík ook door Christus Jezus gegrepen ben.” Filippenzen 3:12

Het getuigenis van Paulus is hetzelfde getuigenis dat ik heb in mijn leven. En ik wil nooit opgeven. Ik wil nooit mijn wapenrusting inleveren, mijn zwaard aan de kant leggen of mij terugtrekken uit het gevecht. Ik ben vastbesloten om door te gaan met deze strijd zolang ik hier op aarde ben – deze strijd tegen de zonde in mijn vlees. Ik verlang er naar om aan het einde van mijn leven hetzelfde getuigenis te krijgen als Paulus. “Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden.” 2 Timotheüs 4:7

Maar hoe kan ik zo stellig zijn? Wat maakt mij er zo zeker van dat mijn moeite niet tevergeefs is, dat ik niet leef naar iets denkbeeldigs of iets dat ik alleen maar gehoord heb van oudsten in de gemeente? Wat maakt dat ik ervan gegrepen ben om mijn eigen leven en mijn eigen wil elke dag opnieuw op te geven – de pijnlijke scheiding van mijn eigen zondige neigingen en verlangens? Waarom maak ik me zo druk; hoe weet ik of dit het waard is?

Ware kracht altijd voor mij ter beschikking

Het is omdat ik weet dat God echt bestaat. Jezus bestaat. Het is niet alleen maar een droom, een ideaal droombeeld, een verzinsel voor zwakbegaafde mensen die niet in staat zijn om te leven, zonder te geloven in een goddelijke macht die groter is dan de mens.

Nee, Jezus bestaat; Hij is in leven; Hij leeft en spreekt elke dag tot mij.

Hij is mijn beste en meest vertrouwde vriend geworden. Dit klinkt misschien raar en moeilijk te geloven, maar ik twijfel er niet aan dat het waar is.

Jezus leeft en Hij spreekt tot mij door de Heilige Geest. (Hebreeën 1:1-2) Dit is dezelfde levend gemaakte menselijke geest die goed bekend is geworden met de weg door het vlees van Jezus, toen Hij de zonde overwon. Door de Heilige Geest kan ik dezelfde kracht krijgen, hetzelfde onderscheidingsvermogen, dezelfde kracht en wijsheid die ik nodig heb om te overwinnen zoals Jezus deed. Dit is kolossaal. De strijd ingaan zonder Jezus naast mij, is alsof ik een oorlog in ga zonder dat ik kan zien of horen – hopeloos en onmogelijk.

Mijn persoonlijke verhouding met Jezus

Jezus spreekt tot mij in mijn binnenste, in mijn hart. Ik kan Hem horen, zo verstaanbaar en duidelijk; dit is niet iets dat ik zelf bedacht kan hebben als een verzinsel van mijn verbeelding.

“Jezus antwoordde en zeide tot hem: Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen.” Johannes 14:23

Jezus is iemand bij wie ik – in een toenemende graad steeds meer – met alles kan komen. Ik spreek met Hem voordat ik beslissingen neem, groot en klein;zo klein als wat je met je beste vriend bespreekt, hoe ik over een bepaalde situatie moet denken of waar ik mijn vrije tijd voor zal gebruiken.

Ik kan Hem directe vragen stellen en Hij antwoordt net zo zeker. Antwoorden die diepe rust en vrede geven, antwoorden die ik heb leren te vertrouwen. Het is een innerlijke verbinding, waarvan ik weet dat die veel dieper gaat en veel verhevener kan zijn dan ik tot nu toe heb begrepen en ervaren; een diepe, krachtige verstandhouding waar geen woorden voor zijn.

Vaak brengt Hij mij dingen in gedachten die ik beter had kunnen doen, die ik me daarvoor niet bewust was; dingen, die ik anders had kunnen zeggen, of zelfs helemaal niet. Hij onthult de subtiele verborgen motieven van mijn hart brengt ze aan het licht. (Romeinen 7:18-23) Hier was ik op zoek naar eer van mensen; daar stond ik mezelf toe om bitter te worden; een andere keer kwam mijn reactie voort uit gedachten van oordeel. Zijn vermaningen en tuchtigingen slaan de spijker op de kop en bewerken een pijnlijk berouw in mijn hart. (Spreuken 3:11-12; Hebreeën 12:11)

Hij wijst niet alleen terecht, maar geeft ook troost. Hij kent mijn gezindheid, en ziet mijn spijt, mijn berouw en mijn besluit wanneer ik ben gevallen. In die nederige positie, als ik om vergeving vraag, kom ik in contact met zijn diepe, hartverwarmende barmhartigheid. Zijn intense, oneindige goedheid en zachte, tedere genade heeft het effect dat het mij van binnen verbreekt. Dat is hoe het voelt als de onverdiende vergeving en liefde van Jezus mij overstelpt en een sterke godsvrucht in mij doet ontbranden. Als ik zie hoe genadig en geduldig Jezus is, ondanks mijn koppigheid, dan geeft mij dat een droefheid naar God’s wil die ook een echte haat schept tegen de zonde die ik in mijzelf zie. Het drijft mij er toe om het zoveel beter te willen doen, om niet meer te vallen zodat ik kan leven de geweldig grote roeping waardig die ik door Jezus heb ontvangen. En een leven waardig de gigantische diepe dankbaarheid en liefde die ik Hem verschuldigd ben.

De enige rechtvaardige reactie

Als ik de tijd neem om na te denken over alles wat Jezus en de Vader hebben gedaan; met hoeveel liefde God zijn eniggeboren Zoon voor ons heeft geven en hoe gewillig Jezus in zijn dagen in het vlees voor ons geleden heeft, zodat wij een kans kregen om gered te worden, voelt het voor mij als iets dat ik nooit terug kan betalen;het minste dat ik kan doen is leven naar Zijn woord en zo te wandelen dat het Hem behaagt!

“Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.” 1 Johannes 4:19. Als ik mijn eigen verdorvenheid, onbezonnenheid en hardheid zie, hoe mijn perfectionistische dwingerige natuur maakt dat anderen mij moeten verdragen, zie ik hoe beperkt mijn eigen liefde is in vergelijking met de liefde die mijn Meester onverdiend over mij heeft uitgestort.

“Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden.” Mattheus 5:7. De slaaf die zijn medeslaaf zijn schuld niet kwijtschold, ondanks dat zijn meester hem een veel grotere schuld had kwijtgescholden, werd mee afgerekend naar dat hij verdiende. (Mattheus 18:21-35). De enige rechtvaardige reactie op de enorme genade die ik van Jezus heb ontvangen, is om in dezelfde graad genadig te zijn voor degenen met wie ik van doen heb. Dan is het voor mij niet rechtvaardig om over elk klein detail van wat een ander doet of zegt gefrustreerd te raken. (Mattheus 6:12; Mattheus 6:14-15)

“Uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.” Mattheus 6:10. Het kost een hevige strijd om mijzelf en mijn eigen verdorven, eigenwijze eigen wil te verloochenen om Gods wil te kunnen doen, zoals het in de hemel wordt gedaan. Om Gods wil op aarde gedaan te krijgen, heeft Hij mensen nodig die dit gaan uitvoeren. Dat is de opdracht en dat is waarom ik nooit op zal geven als ik de zonde in mijn vlees te zien krijg.

Dit is niet een getuigenis dat alles fantastisch, perfect en makkelijk is. Ik kan alleen getuigen waar ik in geloof – mijn band met Jezus, mijn wederkerige liefde voor Hem,waarvan ik bid dat die steeds meer mag groeien, met verlichte ogen van mijn hart,en waarom ik vanwege zijn oneindige liefde voor mij nooit wil opgeven in dit gevecht, in deze oorlog om rein en zonder vlek of rimpel voor Hem te staan als het mijn tijd is Hem te ontmoeten.

“Wèl gedaan, gij goede en getrouwe slaaf, over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal ik u stellen; ga in tot het feest van uw heer.” Mattheus 25:23